“เพียงฉีกซอง ใส่น้ำร้อน และรอเพียง 3 นาที คุณก็จะได้รูปร่างในฝันของคุณแล้วครับ” ทุกวันนี้ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็เจอสื่อการออกกำลังกายทุกที่เลยนะครับ ผมได้เห็นได้เจอหลายๆอย่างที่ทำให้ผมทั้งอึ้งและทึ่งในสิ่งที่ผมได้เห็นได้อ่าน ซึ่งความรู้สึกค่อนไปทางด้านเสียความรู้สึกและกลัวครับ สิ่งที่ผมเห็นบนป้ายโฆษณา แม๊กกาซีน สื่อโทรทัศน์ ซึ่งเวลาที่สื่อเขียนถึง/กล่าวถึงเรื่องการออกกำลังกายก็มักเต็มไปด้วยข้อความที่หาความเป็นจริงได้ยาก อย่างในตัวอย่างประโยคที่ผมให้เกลื่อนไว้ในตอนต้น เพราะสื่อต้องใช้คำเหล่านี้โฆษณาให้กับคนทั่วไป และคำเหล่านี้คือสิ่งที่คนทั่วไปมักถูกใจและจูงใจเป็นอย่างมาก และสิ่งที่จูงใจ ถูกใจนั้น ส่วนใหญ่เป็นเรื่องที่คนอยากได้แต่ไม่มีอยู่จริง เช่น มีซิกแพ็กอย่างชัดเจนได้ภายในเวลา 6 สัปดาห์... ลดน้ำหนัก 5 กิโลภายใน 7 วัน... มีไบเซ็บได้โดยใช้เวลาไม่เกิน 10 นาทีต่อวัน... ข้อความต่างๆเหล่านี้มีสูตรของมันครับ ซึ่งอาจจะเป็น

​แน่นอนครับ สิ่งที่พวกเขาสื่อออกมา และสิ่งที่คุณเห็นนั้นเป็นสูตรสำเร็จครับ สำหรับใครนะหรอ ในส่วนแรกไม่ใช่สำหรับคุณแน่ๆครับ สิ่งนี้เป็นสูตรการทำการตลาดครับ แต่สิ่งที่ออกแบบมาเพื่อคุณโดยเฉพาะนั้นก็คือ จำนวนเงินที่คุณจะต้องเสียให้เขา ใช่ครับ แค่นั้นเองครับที่ออกแบบมาเป็นสูตรให้คุณ เพื่อคุณ สำหรับคุณโดยเฉพาะ เร็ว ทันใจจริงๆเลยใช่ไหมครับ

Every day, I go around the city for various reasons: getting food, getting coffee, paying bills, meeting friends, etc. And every day, I’m both amazed and disappointed at the same time. The reason for this is in the glossy magazines and TV ads that assault us like an enraged teacher with a new bamboo switch. Countless ads telling me I can get “ripped abs in six weeks,” “lose 5kg in 7 days,” or “get big biceps in ten minutes a day.” These are all quick fixes and they’re all the same in that they apply one of these two formulas:

Get  +  ____________________ + in  +  ______________________ = $
               insert desirable thing)              (insert short time period)                                                                OR
Lose  +  _____________________ + in  +  _____________________ = $
              (insert undesirable thing)             (insert short time period)

​I’m pretty sure they actually use those formulas in the marketing office. By the way, if you’re wondering who gets the money, it’s not you.

​เท่าที่จำความได้ผมเริ่มยกน้ำหนักตั้งแต่ผมอายุประมาณ 14 และมารู้ตัวอีกทีว่าผมรักการออกกำลังกายด้วยการยกน้ำหนักก็ประมาณช่วงอยู่มหาวิทยาลัยในปีที่ 2 และเมื่อปีที่ผ่านมาผมก็เริ่มได้เข้าแข่งขันยกน้ำหนักอย่างจริงจัง ตอนนี้ผมอายุ 28 ปีแล้วครับ ในช่วงระยะเวลาตั้งแต่เริ่มต้น จนมาถึงตอนนี้ก็รวมระยะเวลาของประสบการณ์ได้ราวๆ 14 ปี ผมได้เป็นหลายอย่างในช่วงเวลานี้ เป็นคนไม่อยากออกกำลังกายแต่ต้องทำเพราะสุขภาพจึงเลือกที่จะไปลองยกน้ำหนักดู เป็นคนที่ชอบยกน้ำหนัก เป็นคนที่รักการยกน้ำหนัก เป็นคนเสพติดในเรื่องของการยกน้ำหนัก เป็นนักกีฬายกน้ำหนัก จนตอนนี้ก็เป็นเทรนเนอด้วย ถ้าถามผมว่าผมได้อะไรจาก 14 ปีนี้ ผมอยากแชร์ถึงในเรื่องของการยกน้ำหนักให้เพื่อนๆฟังนะครับ และผมคิดว่าเรื่องต่อจากนี้ที่ผมจะเล่าให้ฟังเป็นเรื่องที่สำคัญสำหรับตัวผมมาก เพราะในเรื่องเหล่านี้เต็มไปด้วยการศึกษา และการเรียนรู้ และนั้นทำให้ผมสามารถยกน้ำหนักได้ดีขึ้น สามารถวางแผนการออกกำลังกายได้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น และผมคิดว่าการแชร์ประสบการณ์ส่วนนี้จะมีประโยชน์ต่อหลายๆคนที่ยกน้ำหนักเช่นเดียวกันกับผมครับ 

​ผมทำงานในสายงานฟิตเน็ทมาเป็นระยะเวลานานพอสมควร และสิ่งที่ผมได้เห็น ได้เจอนั้นมีหลายรูปแบบมาก ทั้งเรื่องดี เรื่องไม่ดี รวมถึงเรื่องแปลกๆด้วย แต่สิ่งที่ผมเห็นบ่อยที่สุดในกลุ่มผู้ชายที่ไปยิมนั้น พวกเขามักจะออกกำลังกาย หรือทำในสิ่งที่มันไม่เป็นไปในทิศทางเดียวกัน ผมหมายถึง เช่น ผู้ชายส่วนใหญ่ในยิมนั้นเทรนเพื่อให้ได้กล้าม (Bodybuilding) ให้ได้เป็นเจ้าของเรืองร่างที่ใฝ่ฝัน อย่างที่ใครๆเห็นก็ต้องกรีดร้อง ต้องการถึงขนาดวัวตายควายล้มนั้น แต่ผู้ชายเหล่านั้นกลับไม่เทรนเพื่อกล้ามเนื้อตัวเองกันซักเท่าไหร่

​I’ve spent several years in commercial gyms. I’ve seen good things, bad things, and weird things. One of the most common things I see, though, is guys lifting weight that doesn’t match their goal. What I mean is that most guys in the gym are essentially bodybuilders. They might not compete, but their main goal is muscle size and aesthetic appeal, which is the definition of bodybuilding.